Fahami manfaat mudarat Ketum
POLEMIK tentang ketum
masih tidak mempunyai penghujung. Kesamaran mencari jalan keluar akan membawa
kepada kekeliruan dalam masyarakat. Kebimbangan timbul tentang ketum sama ada
benar-benar bermanfaat atau menjadi racun berbahaya sekiranya tidak dipantau
atau diregulasi.
Justeru, penyelidikan dan
penjelasan oleh penyelidik atau pakar berkelayakan akan membuka mata dan
memberi kesedaran kepada masyarakat umum, daripada hanya mendengar retorik
dalam media massa dan media sosial.
Beberapa isu yang kerap ditimbulkan
ialah undang-undang berkenaan ketum yang telah diwartakan dan akan ditambah
baik, penggunaan ketum kepada penagih dadah dan persoalan piawaian dos yang
boleh membawa manfaat atau mudarat.
Apakah penggunaan ketum
boleh memarakkan kebejatan sosial atau mampu menjadi penawar kepada banyak
penyakit seperti yang didakwa seterusnya dapat memperbaiki status ekonomi
masyarakat?
Undang-undang ketum di
Malaysia adalah di bawah Akta Racun 1952. Ia boleh ditanam untuk kegunaan
sendiri tetapi tidak boleh dikomersialkan. Cadangan untuk mewartakan ketum di
bawah Akta Dadah Berbahaya (DDA) 1952 perlu dinilai dengan terperinci agar kita
tidak tercicir daripada mendapat manfaatnya atau tidak terjerumus dalam
kemudaratan sosial.
Menurut Pensyarah
Kanan/Penyelidik dari Jabatan Perubatan Psikologi, Fakulti Perubatan Universiti
Malaya, Dr. Rusdi Abdul Rashid dalam ceramah beliau bertajuk Ketum: Use or
abuse? di Pusat Perubatan Universiti Malaya menjelaskan bahawa ketum cenderung
kepada penggunaan bukan penyalahgunaan. Ketum adalah alternatif yang berpotensi
untuk menggantikan methadone bagi rawatan ketagihan dadah jenis opiat.
Methadone yang diimport dari Itali kini digunakan untuk merawat penagih dadah,
menelan belanja agak tinggi serta mempunyai banyak kesan sampingan kepada
kesihatan seksual lelaki dan menyebabkan mengantuk. Sedangkan ketum tidak
menyebabkan kesan-kesan tersebut. Ketum juga boleh mengubati penagih dadah
jenis ATS (Amphetamine-Type-Stimulants). Penemuan ini penting kerana belum ada
rawatan untuk penagih ATS (syabu dan pil kuda) yang mana sehingga kini hanya
rawatan kaunseling digunakan untuk mengekang masalah berkaitan penggunaannya.
Salah satu dapatan yang
menarik menurut pemerhatian beliau selama melaksanakan kajian penggunaan ketum
mendapati bahawa tiada pengguna ketum yang mempunyai masalah disebabkan
penggunaan ketum.
Bagi penagih dadah, tujuan
mereka menggunakan ketum adalah untuk menghilangkan ketagihan dadah jenis opiat
dan pil kuda. Individu yang telah biasa mengambil ketum, dilihat tiada masalah
untuk berfungsi dalam masyarakat kecuali penagih dadah (dalam masa yang sama
mengambil ketum). Ini menunjukkan tiada kesan negatif hasil daripada penggunaan
ketum dalam jangka masa panjang.
Oleh itu, kajian dan
penyelidikan lanjut tentang ketum perlu dilaksanakan untuk melihat sejauh mana
kegunaan dan manfaatnya. Dos dan piawaian yang tepat dalam pengambilan ketum
perlu dilihat sebagai salah satu aspek penting dalam menilai manfaat dan
mudaratnya seperti mana pengambilan ubat-ubatan atau farmaseutikal lain.
Walaupun ketum berkesan dalam merawat ketagihan dadah, dikhuatiri pengambilan
yang tiada kawalan dan keterlaluan boleh memberikan kesan ketagihan.
Menurut perspektif Islam,
mudarat (mafsadah) yang lebih besar perlu dielakkan berbanding manfaat. Walau
bagaimanapun, pertimbangan sewajarnya perlu diharmonikan dan tidak hanya
melihat dari satu sisi keburukan mahupun kebaikan.
Oleh itu, isu ketum ini
perlu dilihat secara holistik dan tidak bersifat mengikat serta menghukum
khususnya melibatkan pandangan, fatwa mahupun undang-undang di samping
keperluan melaksanakan penyelidikan secara berterusan.
Sekiranya manfaat
perubatan kepada masyarakat diambil kira, isu kawalan untuk mengelakkan
penyalahgunaannya perlu dilaksanakan walaupun agak mencabar supaya tidak
diambil kesempatan oleh individu yang tidak bertanggungjawab.
Penyelidikan tentang
potensi ketum perlu dilaksanakan secara lebih mendalam dan menyeluruh bukan
sahaja untuk melihat kepentingan, kebaikan dan manfaat tetapi juga perlu
meneliti keburukan dan kemudaratan daripada penggunaannya.
Memandangkan Pentadbiran
Makanan dan Dadah (FDA) juga telah mengharamkan ketum, barangkali boleh dikaji
keseimbangan kesan manfaat dan mudaratnya serta dinilai menerusi perspektif
Islam demi menjaga kemaslahatan ummah sejagat. Bahkan perlu dinilai asas dan
faktor yang menyebabkan FDA mengharamkannya.
Penyalahgunaan ketum perlu
dibasmi tetapi impak kebaikan penggunaannya dalam pelbagai sudut perlu diberi
perhatian sewajarnya agar masyarakat kita tidak terlepas memanfaatkan khazanah
alam yang dianugerahkan oleh Allah SWT.
PENULIS dari
Pusat Kajian Sains dan Alam Sekitar (KIAS), Institut Kefahaman Islam Malaysia
(IKIM)
..
.
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.