Bahaya pewarna sintetik
Kuala Lumpur: Sistem rawatan air di negara ini perlu
sentiasa dikaji atau dinaik taraf supaya lebih banyak bahan pencemar berbahaya
yang terkandung di dalam air sungai dapat dikenal pasti bagi mengelakkan kesan
buruk berterusan kepada manusia.
Pakar Toksikologi Fakulti Perubatan Universiti Malaya
(UM) Profesor Dr Mustafa Ali Mohd berkata, ini kerana ada beberapa bahan
pencemar itu tidak diberikan perhatian seperti pewarna sintetik, bahan buangan
industri pakaian, Polychlorinated Biphenyls (PCB), Persistent Organic
Pollutants (POP) dan sisa ubat-ubatan terutamanya antibiotik.
Katanya, bahan berkenaan terdapat di dalam kandungan
air dan ditemui di beberapa kawasan menerusi kajian di peringkat universiti.
“Pewarna sintetik adalah daripada industri pakaian
manakala POP pula daripada bahan pencemar yang dihasilkan industri pertanian.
Sebahagian besar POP ini adalah terdiri daripada racun makhluk perosak dan
racun rumpai.
“Selain itu, terdapat juga sebatian chloro dan fluoro
(bahan yang mengandungi klorin dan flourin yang amat toksik) yang terhasil
daripada hasil kelunturan daripada gajet terutamanya peralatan mainan
kanak-kanak, alat elektronik dan telefon yang dibuang bersama sisa buangan
domestik,” katanya.
Dr Mustafa berkata, pelbagai antibiotik dipercayai
sering digunakan dalam industri penternakan seperti ayam dan khinzir bertujuan
melindungi haiwan berkenaan daripada jangkitan kuman dan penyakit serta
penggunaan dalam makanannya.
“Bahan terbabit boleh mengubah ketahanan bakteria dan
menjadikan bakteria itu lebih tahan dan lebih kebal kepada antibiotik tertentu.
“Manusia juga akan terdedah kepada sisa antibiotik ini
dalam jumlah yang amat kecil jika mereka meminum air dari sungai yang tercemar
kerana berkemungkinan besar bahan ini tidak ditapis ataupun tidak dapat
dihapuskan oleh proses pemprosesan air sedia ada di negara ini.
“Kita juga dilarang membuang lebihan ubat-ubatan dan
antibiotik yang tidak dimakan bersama dengan sisa buangan domestik.
“Bahan cemar ini akan larut dan masuk ke dalam sungai
dan kemudian memasuki badan manusia apabila mereka meminum air sungai berkenaan
yang dijadikan minuman dan hasilnya dipercayai boleh mengganggu sistem endokrin
manusia,” katanya.
Sabtu lalu, Timbalan Menteri Sumber Asli dan Alam
Sekitar Datuk Hamim Samuri mendedahkan enam bahan (parameter) pencemar ditemui
terkandung dalam air di 33 sungai tercemar di Malaysia tahun lalu dan paling
banyak dikesan ialah Nitrogen Amonia dan tahap Keperluan Oksigen Biokimia
(BOD).
Empat bahan lain ialah Keperluan Oksigen Kimia (COD)
(pembebasan bahan kimia daripada pelepasan industri pembuatan), oksigen terlarut
(gas oksigen terlarut dalam air yang tersedia digunakan oleh organisma
akuatik), pH (pelepasan bahan berasid atau beralkali yang tinggi dari industri)
dan pepejal terampai (bahan dari tapak pembinaan).
Kata Dr Mustafa lagi, kemungkinan besar apa yang
dibuang ke dalam longkang atau singki akan datang semula kepada pengguna suatu
hari nanti.
Artikel ini
disiarkan pada : Isnin, 10 Oktober 2016
..
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.