Kesan pengawet dalam makanan

Kesan pengawet dalam makanan

klik.racun.awet.

 

 

http://www.prn.usm.my/old_website/mainsite/bulletin/racun/1996/awet.html

 

Oleh Dr. Rahmat Awang

 
Pusat Racun Negara, USM

 

Pengawet adalah salah satu daripada bahan tambahan yang dimasukkan ke dalam makanan. Bahan-bahan tambahan lain termasuklah pewarna, perasa, ejen pengemulsi dan ejen penstabil.

Semua bahan ini digunakan untuk tujuan membuat makanan tahan lama di samping lebih menarik dan enak rasanya. Perbincangan hari ini ialah mengenai penggunaan dua bahan pengawet asid benzoik serta nitrat dan nitrit kepada manusia.Tujuan penggunaan bahan pengawet adalah untuk mengurangkan atau mencegah pertumbuhan mikroorganisma seperti bakteria, kulat dan ragi.

 

Pengawet berupaya mencegah pertumbuhan mikroorganisma yang mengakibatkan makanan berbau busuk dan basi.Namun demikian penggunaan bahan pengawet ini tidak selalunya selamat terutama sekali jika digunakan dalam kuantiti yang berlebihan.

 

Ini berlaku seperti mana yang dilaporkan baru-baru ini apabila bahan penggunaan itu digunakan berlebihan dalam cili boh dan sos cili.

 

 

 

Pengawet asid benzoik:

 
Asid benzoik boleh didapati secara semula jadi, tetapi biasanya disediakan secara sintetik. Ia digunakan sebagai pengawet dalam beberapa sediaan makanan yang tidak tahan lama seperti jam, sos dan cili boh.

 

Ini adalah kerana asid benzoik mempunyai keupayaan untuk bertindak sebagai ejen antibakteria dan antikulat.

 

Asid benzoik juga didapati dalam pelbagai bentuk seperti natrium benzoat, kalium benzoat atau kalsium benzoat, atau bentuk benzoat yang lain seperti para- hidroksibenzoat.

 

Garam-garam ini juga digunakan sebagai pengawet dan penggunaannya sepatutnya tercatat pada label dibekas bahan-bahan makanan.

 

Misalnya, garam natrium benzoat digunakan dalam marjerin, minuman ringan, kicap dan sos daging panggang.

 

 

 

Kerengsaan

 

Apabila digunakan secara berlebihan, pengawet seperti asid benzoik boleh menyebabkan kerengsaan perut.Ada juga laporan yang menujukkan bahawa ia boleh menjejaskan sistem saraf.

 

Bagi mereka yang mengalami lelah atau pun yang mempunyai penyakit ruam kulit (seperti jenis urtikaria dan ekzema) bahan pengawet seumpama ini boleh memburukkan lagi keadaan.

 

Para-hidroksi benzoat boleh menyebabkan rasa kebas di mulut.

Bagi seseorang yang alah kepada pewarna-pewarna tiruan yang umumnya disebut sebagai pewarna jenis azo (seperti tartazin), kemungkinan besar ia akan mengalami alahan terhadap pengawet kumpulan benzoat.

 

Begitu juga bagi mereka yang alah kepada ubat aspirin, memandangkan ketiga-tiga bahan ini berkaitan dari segi struktur kimianya.

 

 

 

Pengawet nitrat dan nitrit:

 
Satu lagi jenis pengawet yang boleh menimbulkan masalah adalah daripada kumpulan nitrat dan nitrit ataupun bentuk garamnya (garam kalium dan natrium).

 

Pengawet jenis ini sering kali digunakan untuk hasilan makanan yang diperbuat daripada daging.

 

Tujuan pengawet ini digunakan adalah untuk mencegah pertumbuhan mikroorganisma seperti bakteria.

 

Clostridium botulinum boleh menyebabkan keracunan yang dipanggil botulisme yang membawa kematian.

 

Namun demikian, pengawet nitrit boleh mengakibatkan beberapa kesan yang tidak diingini seperti rasa mual, muntah-muntah, pening kepala dan tekanan darah menjadi rendah.

 

Di dalam perut terdapat sebahagian kecil nitrit, ia boleh membentuk nitrosamina yang diketahui menyebabkan kanser pada haiwan ujian.

Bagi bahan pengawet nitrat pula, kesakitan pada bahagian perut boleh berlaku di samping muntah-muntah, lemah otot serta kadar nadi tidak menentu.

 

Pengawet nitrat boleh bertukar menjadi nitrit apabila makanan ini basi ataupun oleh bakteria di dalam perut yang kemudiannya boleh menghasilkan nitosamina.

 

Awas Semasa Membeli Makanan:

• Jika boleh dapatkan bahan makanan segar. Kerana ia tidak mengandungi bahan tambahan atau pengawet.
• Apabila membeli produk yang diproses, pastikan kandungan bahan tambahan yang terdapat di dalamnya.
• Sedapat mungkin pastikan bahan tersebut adalah dalam sukatan yang dibenarkan.
• Pastikan tarikh luput makanan. Ikut cara penyimpanan makanan yang betul.

klik.racun.awet.

 

 

http://www.prn.usm.my/old_website/mainsite/bulletin/racun/1996/awet.html

Bahan tambah kimia dan kesannya terhadap kesihatan manusia

 

 

BAHAN TAMBAH KIMIA DALAM MAKANAN

 

klik.bahan-tambah-kimia

 

 

Oleh

 

            Zulaikha Binti Abd Rahman       

 

 

 

SEJARAH PENGGUNAAN BAHAN TAMBAH KIMIA DALAM MAKANAN      

Perkembangan teknologi pemprosesan telah menyumbang kepada industri pengawetan makanan yang menggantikan cara tradisional daripada nenek moyang kita. Oleh itu, aditif makanan telah digunakan dan ia adalah bahan yang selamat dimakan yang ditambah secara sengaja ke dalam makanan dalam kuantiti yang sedikit tetapi tidak termasuk vitamin dan mineral (Kementerian Kesihatan Malaysia, 2009). Mengikut Peraturan-Peraturan Makanan 1985, jenis-jenis aditif makanan yang dibenarkan ialah bahan pengawet, bahan pewarna, bahan perisa, penambah perisa, pengantioksida dan kondisioner makanan. Jenis-jenis kondisioner makanan yang dibenarkan ialah pengemulsi, penstabil, pemekat, pengawal asid, enzim serta pelarut. Bagi memperhalusi undang-undang, pelbagai agensi kerajaan telah bertindak untuk mengawal dan memantau penggunaan bahan tambah kimia dalam makanan sehingga ke hari ini. Kementerian Kesihatan Malaysia telah menerbitkan versi terkini mengenai Peraturan-Peraturan Makanan 1985 pada bulan Januari 2014.

PUNCA-PUNCA PENGGUNAAN BAHAN TAMBAH KIMIA DALAM MAKANAN

            Makanan boleh rosak selepas suatu tempoh tertentu. Makanan yang telah rosak akan berubah rupa dan rasa. Makanan yang telah rosak mempunyai satu atau lebih daripada ciri-ciri seperti bau yang tidak menyenangkan, rasa yang tidak menyenangkan, berubah warna, berubah rupa, dan berkulat. Pengguna boleh mengalami keracunan makanan sekiranya makan makanan yang rosak. Makanan rosak akibat tindakan mikroorganisma seperti bakteria dan kulat. Mikroorganisma ini tidak boleh membuat makanannya sendiri dan hidup di atas makanan serta menguraikannya. 

 

 

 

 

KEPENTINGAN BAHAN TAMBAH KIMIA DALAM MAKANAN

 

 

Bahan Tambahan Makanan	Fungsi	Contoh Bahan Kimia	Contoh Makanan
Pengawet	Menghalang atau melambatkan pertumbuhan bakteria dan kulat	Asid Benzoik	Minuman ringan, sos, cili boh
		Asid Propionik	Roti, kek
		Sulfur Dioksida	Jem, jus buah-buahan
		Natrium Nitrit	Daging, ayam, ikan
Pewarna	Mewarnakan makanan	Metanil Kuning	Aiskrim, minuman ringan
		Karamel	Kek
	Mengekalkan warna makanan yang telah hilang semasa pemprosesan makanan	Sebatian Azo / Trifenil	Sardin dalam tin, kacang merah dalam tin
Bahan perisa	Menambah rasa atau bau yang harum	Monotarium Glutamat	Minuman ringan, mee segera
Pengantioksida	Melambatkan pengoksidaan lemak	Asid Askorbik	Marjerin, jem, susu kultur
	Mencegah ketengikan makanan berminyak atau berlemak	Asid Sitrik	Minyak masak
Pemanis	Memberi rasa manis untuk menggantikan gula	Sakarin	Minuman ringan, aiskrim
		Aspartam	Minuman ringan, aiskrim
		Xilitol	Buah-buahan kering
		Sorbitol	Makanan dalam tin
Penstabil	·  Menghalang proses pemendapan cecair ·  Memberi tekstur yang seragam dan licin	Lesitin, Gelatin	Sos cili, sos tiram
		Gam Akasia	Aiskrim
Agen pemekat	Memekatkan cecair	Gelatin	Kicap pekat, sos tiram
Peluntur	Memudarkan atau menyahwarnakan makanan supaya kelihatan lebih bersih dan tulen	Benzoil Peroksida	Mihun, tepung gandum

Jadual 1 Kepentingan Bahan Tambahan Dalam Makanan Serta Fungsinya, Contoh Bahan Kimia Yang Digunakan Dalam Setiap Makanan

KESAN POSITIF PENGGUNAAN BAHAN TAMBAH KIMIA DALAM MAKANAN

Pelbagai bahan tambah kimia digunakan dalam industri makanan yang membawa manfaat kepada pengguna. Antaranya ialah tarikh luput makanan dapat dipanjangkan kerana makanan tidak rosak akibat tindakan mikroorganisma dan pengoksidaan makanan menyebabkan makanan mudah disimpan dan dipasarkan. Malahan, makanan yang telah diawet dapat mengekalkan bentuk dan rasa makanan yang asli dalam beberapa tempoh masa. Selain itu, pembaziran makanan dapat dielakkan kerana makanan yang berlebihan boleh disimpan di dalam peti sejuk untuk dimakan pada waktu yang lain serta bekalan makanan mencukupi kerana makanan boleh dimakan di luar musimnya. 

KESAN NEGATIF PENGGUNAAN BAHAN TAMBAH KIMIA KE ATAS MANUSIA

Sesetengah bahan tambahan makanan didapati melebihi kuantiti yang dibenarkan oleh Akta Makanan yang akan membahayakan kesihatan. Sesetengah agen pengawet adalah karsinogenik dan mungkin menyebabkan kanser jika dimakan dalam kuantiti yang banyak. Kalsium dinatrium EDTA merupakan salah satu agen pengawet yang menyumbang kepada penyakit gastrik, kerosakan ginjal dan kekejangan otot. Penggunaan dimetil sulfat yang berlebihan sebagai bahan perisa dalam makanan akan menyebabkan lecuhan kulit yang teruk, lumpuh dan koma manakala amil asetat boleh mendorong kepada kemerosotan sistem saraf, sakit dada, sakit kepala dan penat.

ISU PENGGUNAAN BAHAN TAMBAH KIMIA DARI SUDUT PANDANGAN AGAMA 

 

Makanan tradisional diperoleh daripada sumber semula jadi tanpa ada penambahan unsur lain seperti gula dan garam. Teknik tradisional yang digunakan untuk membuat makanan hanyalah menggaulkan adunan atau bahan mentah sahaja seperti menggunakan garam untuk mengawet daging dan ikan. Oleh itu, masyarakat Islam tidak meragui status halalbagi sesuatu makanan.

Isu keraguan tentang makanan moden adalah disebabkan punca bahan tambah kimia serta pengurusan pemprosesan makanan yang mengikut hukum syarak atau tidak. Misalnya, L-Cystein dihasilkan melalui cara sintetik iaitu daripada sumber bukan organik seperti petroleum atau daripada rambut manusia dan bulu itik atau ayam. Kegunaannya ialah mengurangkan masa mengadun doh gandum, menghentikan pengecutan kerak pizza selepas dinipiskan dan menghasilkan bahan perisa berdaging seperti ayam dan lembu. Penggunaan rambut manusia dalam makanan adalah haram. Walaupun L-Cystein terdapat dalam pelbagai jenis makanan, ia tidak disenaraikan sebagai bahan ramuan pada label kerana tidak dianggap sebagai penambah makanan tetapi sebagai bantuan dalam pemprosesan (Syed Rasheeduddin, 2001).

http://www.myhealth.gov.my/index.php/my/pemakanan/keselamatan-a-kualiti-makanan/aditif-makanan-daripada-perspektif-halal 

ISU BAHAN TAMBAH KIMIA DALAM MAKANAN DI MALAYSIA DARI ASPEK NILAI       

          Sakarin ialah bahan pemanis iaitu lebih kurang 400 kali lebih manis daripada gula biasa telah diharamkan di Malaysia, Jerman, Portugal, Perancis, Israel dan Taiwan kerana boleh menyebabkan kanser. Oleh itu, Aspartam telah digunakan untuk menggantikan Sakarin kerana nilai kesihatan pengguna dititiberatkan dalam pemakanan seharian. Selain itu, bahan pewarna seperti Tartrazin dan Carmoisine pula boleh menyebabkan gerak balas alergi kepada sesetengah orang seperti ruam, bengkak dan hidung berair. Bahan pewarna ini masih digunakan mengikut kadar yang telah ditetapkan atas dasar nilai keselamatan dan komersial. Namun begitu, kedua-dua bahan pewarna ini telah diharamkan penggunaanya di negara Norway dan Australia atas dasar nilai kesihatan pengguna (Gonen, 2010).

http://www.gaianaturopathic.com/docs/Food_Additives.pdf

PERANAN KERAJAAN

Akta Makanan 1983 hanya membenarkan kuantiti tertentu bahan kimia ditambahkan ke dalam makanan. Jabatan Kimia Malaysia sentiasa menjalankan kajian dan analisis ke atas makanan-makanan di pasaran. Akta Makanan juga telah mewajibkan pengilang melabelkan makanan diproses seperti nama dan alamat pengilang, jenis makanan, ramuan makanan, kuantiti makanan dan tarikh luput. 

Peraturan Makanan 1985 membenarkan penggunaan bahan tambah kimia dalam bahan pengawet, perisa, pengangtioksida dan sebagainya bagi sampel-sampel tertentu pada tahap seperti yang telah dinyatakan dalam Jadual Keenam, Peraturan Makanan 1985.

Bahan tambahan makanan	Kuantiti maksimum yang dibenarkan dalam setiap kilogram makanan
Asid benzoik (pengawet)	350 mg
Asid askorbik (pengantioksida)	2000 mg
Sulfur dioksida (pengawet)	20 mg

Rajah 3 Beberapa Contoh Bahan Tambahan Makanan Mengikut Kuantiti Maksimum Yang Dibenarkan Dalam Setiap Kilogram Makanan

Kementerian Kesihatan Malaysia hanya meluluskan bahan tambah dalam makanan apabila terdapat bukti kukuh bahawa aditif makanan tersebut tidak mendatangkan kesan bahaya kepada kesihatan manusia. Malahan, program pemantauan yang berterusan juga dijalankan bagi memastikan penggunaan bahan tambah dalam makanan mematuhi kadar yang dibenarkan di bawah Peraturan-Peraturan Makanan 1985. Semua bahan kimia adalah halal kecuali yang bercampur dengan najis, beracun, memabukkan dan membahayakan kesihatan (JAKIM, 2011).

PERANAN MASYARAKAT

Kementerian Kesihatan Malaysia menasihatkan pengguna untuk membaca label makanan sebelum membeli makanan. Bagi pengguna yang alah terhadap makanan atau aditif, pengguna seharusnya membaca label makanan dan mengenal pasti makanan atau aditif yang mendorong kepada alahan seperti kekacang, kuning telur, protein susu lembu dan bahan pewarna yang berlebihan. Sebagai pengguna, kita mempunyai hak-hak ke atas makanan yang dibeli seperti hak keselamatan, hak untuk dapatkan maklumat, hak untuk mengadu, hak untuk memilih, hak untuk dapat ganti rugi dan hak mendapat pendidikan pengguna.

CADANGAN PENYELESAIAN BAGI ISU BAHAN TAMBAH KIMIA DALAM MAKANAN

     Maklumat dan pengetahuan tentang isu ini perlu disampaikan secara holistik. Pendidikan pengajaran tentang bahan tambah kimia dalam makanan melalui subjek Sains dan Pendidikan Kesihatan sewajarnya diterapkan di peringkat sekolah rendah lagi. Selain itu, Kementerian Pendidikan seharusnya menambah baik isi kandungan matapelajaran sekolah menengah dengan menggalakkan warga sekolah mengadakan pameran, ceramah atau seminar di sekolah agar menyamai taraf dengan pendidikan global. Warga sekolah boleh mendapatkan kerjasama dari agensi kerajaan seperti Jabatan Kimia dan Kementerian Kesihatan bagi menjayakan program pendidikan. 

            Seterusnya, pengetahuan pendidikan kepada orang awam disampaikan melalui pameran, ceramah dan seminar di dewan terbuka. Pendedahan melalui iklan televisyen dan papan iklan digital di jalan raya juga mudah dilaksanakan dan dipertontonkan kepada orang ramai. Oleh itu, kerjasama dari agensi kerajaan dan badan bukan kerajaan memainkan peranan penting dalam menyediakan maklumat dan pengetahuan tentang Akta Makanan 1983, bahan kimia dalam makanan, status sesuatu produk makanan dan kesan ke atas manusia dapat disampaikan kepada pengguna di Malaysia.

http://www.myhealth.gov.my/aditif-makanan-daripada-perspektif-halal/

Bahan tambah makanan

ADITIF MAKANAN - Apa yang perlu anda tahu? 

Apakah itu aditif makanan (bahan tambah dalam makanan)? 

Aditif makanan adalah bahan yang selamat dimakan yang ditambah secara sengaja ke dalam makanan dalam kuantiti yang sedikit. Bahan Aditif makanan tidak termasuk vitamin dan mineral. Namun demikian, bahan aditif makanan adalah bersifat kimia dan dalam kuantiti yang banyak boleh memudaratkan. Jika anda terus-terusan memakannya atau jadi amalan secara berpanjangan, kimia ini akan lama kelamaan akan berkumpul dalam badan anda dan boleh memudaratkan kesihatan anda serta kesihatan keluarga anda.

Tujuan aditif makanan ditambah dalam makanan adalah untuk:

·         Memanjangkan jangka hayat penyimpanan makanan (sebagai pengawet makanan contoh asid borik).

·         Meningkatkan kualiti makanan dan persembahan (tekstur, warna, rupa, rasa dan konsistensi).

·         Menambah keenakan serta meningkat perisa makanan.

·         Memberi pilihan kepada pengguna.

Aditif makanan seharusnya tidak dikelirukan dengan bahan pencemaran (kontaminan). Bahan pencemaran adalah bahan yang tidak ditambah secara sengaja dalam makanan seperti logam berat, tinggalan racun perosak dan drug veterinar.

Salah faham terhadap aditif makanan

Dalam konteks sains makanan, perkataan ‘bahan kimia’ tidak mempunyai maksud kerana udara, air, gula dan garam juga adalah bahan kimia seperti aditif makanan. Perkara penting yang perlu diambil perhatian adalah kebanyakan aditif makanan yang digunakan boleh didapati secara semula jadi. Contohnya:

·         Pektin yang digunakan untuk memekatkan jem diperolehi daripada tumbuhan.

·         Lesitin yang digunakan untuk menghalang pengasingan makanan diperolehi daripada kuning telur.

·         Aditif semula jadi yang lain termasuk karamel sebagai pewarna, vitamin C sebagai antipengoksida, agar daripada rumpair laut sebagai penstabil.

Salah faham mengenai aditif makanan telah membuat pengguna lebih tertumpu kepada mengelakkan aditif makanan lebih daripada mengamalkan diet yang seimbang.

Sejak bila aditif makanan digunakan dan kenapa?

Penggunaan aditif makanan telah menjadi amalan biasa sejak ratusan tahun dahulu di mana aditif makanan ditambah ke dalam makanan melalui pelbagai cara untuk membantu mengawet, menyedapkan, mencampur, memekatkan atau mewarna makanan. Nenek moyang kita telah menggunakan garam untuk mengawet daging dan ikan serta rempah ratus untuk menyedapkan makanan. Sementara kuning telur selalu digunakan bagi tujuan mengadunkan air dan minyak. Cuka serta gula juga digunakan sebagai aditif makanan bagi mengawet buah-buahan dan membuat jeruk.

Jenis-jenis aditif makanan

Mengikut Peraturan-peraturan Makanan 1985, jenis-jenis aditif makanan yang dibenarkan adalah:

·         Bahan pengawet

·         Bahan pewarna

·         Bahan perisa

·         Penambah perisa

·         Antipengoksida

·         Kondisioner makanan

Aditif Makanan	Takrifan	Contoh aditif yang dibenarkan	Contoh makanan yang dibenarkan ditambahkan aditif makanan
Bahan Pengawet	Bahan pengawet digunakan untuk mengawal pertumbuhan kulat, bakteria dan yis bagi memanjangkan jangka hayat penyimpanan makanan	Asid benzoik, asid sorbik, sulphur dioksida	Jem, jus buah, cuka
Bahan pewarna	Bahan pewarna digunakan untuk menjadikan makanan lebih menarik dan merangsang selera makan	Allura Red, Sunset Yellow, anthocyanin	Kek, ais krim, minuman berperisa
Bahan perisa	Bahan perisa digunakan untuk memberi dan mengekalkan rasa yang unik bagi sesuatu makanan	Bahan perisa ais krim (contohnya vanila, strawberi, durian dan lain-lain) Bahan perisa untuk minuman (contohnya jagung, oren, anggur dan lain-lain)	Ais krim, minuman berperisa
Penambah perisa	Penambah perisa digunakan untuk menambah dan memperkuatkan rasa sesuatu makanan	Monosodium glutamate (MSG)	Sos, susu berperisa
Antipengoksida	Antipengoksidaan berfungsi untuk melambatkan proses pengoksidaan yang menyebabkan ketengikan dalam makanan	Tokoferol Asid askorbik, Butylated hydroxytoulene(BHT)	Marjerin, mentega kacang, krim kelapa, gum kunyah
Kondisioner makanan	Kondisioner makanan ditambah dalam makanan untuk memberi fungsi teknologi untuk mendapatkan makanan yang dihasratkan Jenis-jenis kondisioner makanan yang dibenarkan adalah :  1.   Pengemulsi dan agen antibuih 2.   Penstabil, pemekat, kanji ubahsuai dan agen pengelan 3.   Pengawal asid 4.   Enzim 5.   Pelarut 6.   Agen antipengerakan	Asid fosforik, magnesium karbonat, gum xanthan, lecithin	Buah berkaling, coklat, kek, biskut

Bagaimana penggunaan aditif makanan dikawal?

Kementerian Kesihatan bertanggungjawab mengawal dan meluluskan penggunaan aditif dalam makanan. Oleh kerana penggunaan aditif digunakan secara meluas dalam makanan kawalan ketat terhadap penggunaan aditif amatlah penting. Hanya aditif yang sesuai dan selamat saja yang boleh ditambah pada makanan -

Penggunaan aditif makanan hanya dibenarkan dalam makanan tertentu sahaja dan kadar maksimum adalah ditetapkan seperti yang disenaraikan di bawah Peraturan-Peraturan Makanan 1985. Kementerian Kesihatan hanya meluluskan aditif makanan untuk kegunaan dalam makanan apabila terdapat bukti kukuh bahawa aditif makanan tersebut tidak mendatangkan kesan bahaya kepada kesihatan manusia hasil dari penggunaannya. -

Pada masa yang sama, Kementerian Kesihatan menjalankan program pemantauan yang berterusan bagi memastikan penggunaan aditif makanan mematuhi kadar yang dibenarkan di bawah Peraturan-Peraturan Makanan 1985

Bagaimana untuk mengetahui aditif makanan telah ditambah ke dalam makanan?

Pengguna perlu membaca label. Di bawah undang-undang sedia ada, apa-apa makanan yang telah ditambah dengan aditif makanan mesti mempunyai penyataan "mengandungi (jenis aditif makanan yang berkenaan) yang dibenarkan di senarai ramuan. Contohnya "mengandungi pewarna yang dibenarkan".

Kadang kala label juga memberikan maklumat tambahan berkaitan jenis aditif makanan secara spesifik yang telah ditambah ke dalam makanan. Contohnya "mengandungi pewarna yang dibenarkan (Ponceau 4R)".

Ada juga label yang mengandungi maklumat tambahan di mana nombor rujukan aditif yang digunakan di peringkat antarabangsa dinyatakan pada label .Contohnya "mengandungi pengemulsi (sodium pyrofosfat(E450) sebagai kondisioner makanan yang dibenarkan".

Bolehkah aditif memberi kesan sampingan yang menjejaskan kesihatan kepada pengguna?

Terdapat segelintir pengguna yang alah terhadap sesetengah aditif makanan. Namun demikian dengan penyataan aditif yang ditambah pada label, pengguna yang alah terhadapnya dapat mengelakkan dari memakan makanan yang mengandungi aditif tersebut.

Antara aditif yang biasa dikaitkan dengan kesan sampingan dan alahan kepada pengguna adalah sulfur dioksida atau sulfit. Sulfur dioksida atau sulfit boleh menyebabkan serangan lelah yang teruk bagi sesetengah pengguna yang alah dengannya. Oleh itu penyataan "mengandungi sulfur dioksida" diwajibkan sekiranya sulfit atau sulfur dioksida ditambah melebihi 10mg/kg dalam makanan.

Sulfit atau sulfur dioksida merupakan bahan pengawet yang biasa ditambah pada jeruk dan buah-buahan kering.

Aditif lain yang sering dikaitkan dengan kesan alahan adalah penambah perisa Monosodium Glutamate (MSG). Kesan sampingan yang dikaitkan dengan penggunaan MSG digolongkan ke dalam Sindrom Restoran Cina. Ini kerana MSG banyak digunakan dalam masakan dan hidangan di kalangan masyarakat Cina. Tanda-tanda sindrom ini termasuk panas badan dan rasa menggelenyar di tengkuk dan belakang badan serta perasaan tertekan di bahagian dada dan muka.

Walau bagaimanapun, kajian saintifik gagal membuktikan kesemua kesan sindrom tersebut disebabkan secara langsung oleh MSG. Sebaliknya kesan sampingan buruk hanya dialami oleh pengguna yang alah terhadap MSG. Pernyataan "mengandungi Monosodium Glutamate (MSG) sebagai penambah perisa yang dibenarkan" wajib dinyatakan pada label makanan.

Nasihat kepada pengguna

Pengguna dinasihatkan untuk selalu membaca label makanan sebelum membeli makanan. Bagi pengguna yang alah terhadap makanan atau aditif tertentu amatlah penting untuk membaca senarai ramuan pada label makanan dan mengenal pasti makanan atau aditif yang perlu dihindari yang boleh memberikan alahan.

ruj  :   Sila Klik Sini

http://www.myhealth.gov.my/v2/?option=com_content&view=article&id=2163&Itemid=7

 

http://www.myhealth.gov.my/aditif-makanan-apa-yang-perlu-anda-tahu/

  

https://www.kimia.gov.my/aditif-makanan/

.